Van Toronto naar Heisler

Dan ben je al bijna 4 weken weg en dan wordt het toch eens tijd om iets op papier te zetten voordat ik de helft al vergeten ben. In eerste instantie was ik dit helemaal niet plan, maar op herhaaldelijk verzoek heb ik besloten niet egoïstisch te zijn en mijn reiservaringen te delen. Daarnaast is het denk ik toch wel leuk voor ‘later’. Zoals de meesten wel weten verblijf ik het eerste deel van mijn reis enkele maanden in Canada, voornamelijk om te werken. Dus heel spannend zal het verhaal niet worden.

In april kreeg ik een werkvergunning voor Canada en op dezelfde dag werd ik aangenomen voor een nieuwe baan in Nederland. Ik heb besloten om te gaan voor het avontuur en zo vloog ik op 11 augustus met een enkele reis naar Toronto. De douane en de immigratiedienst bleken dit keer een eitje en had ik al mijn kopieën van mijn visumaanvraag voor niks meegesleept. Maarja ik had tenminste zonder problemen een visum, werkvergunning en burgerservicenummer verkregen. Geen rol in Border Security voor mij.

Ik had uit betrouwbare bron al vernomen dat Toronto niet bijzonder was en… dat was het ook niet. Nette moderne stad met indrukwekkende gebouwen, maar qua toeristische waarde gelijk aan Tilburg. Een dagtrip naar wat watervalletjes bood uitkomst. Ik had er al vaak over gehoord en het op foto’s gezien, maar de Niagra Falls zijn in het echt toch net wat indrukwekkender. Als je alle opdringerige egoïstische Aziaten wegdenkt zou het er nog echt leuk zijn ook, maar je gaat haast aan ze wennen. Anyway, de watervallen waren schitterend en de rest van de tour was ook erg interessant! Zo lagen de watervallen 10000 jaar geleden kilometers stroomafwaarts, worden de druiven voor ijswijn ’s-nachts bij minimaal -10 geoogst en is Lake Ontario, waar de Niagra Falls in uitkomen, ruim 63000 keer zo groot als de Kurenpolder. Interessant feitje is dat dit meer veruit de kleinste is van the Great Lakes, 5 plassen op de grens tussen Canada en Amerika, samen zo’n 244.000km2(Nederland: 41.526km2).

De volgende dag heb ik door downtown Toronto gestruind en de CN-Tower bezocht. Deze zendmast van 553 meter hoog geeft een schitterend uitzicht over de stad en omgeving. Bij helder weer zou zelfs New York te zien zijn, dat was het niet. Helaas was de baseballwedstrijd van de plaatselijke trots uitverkocht, anders had ik hier graag een bezoekje aan gebracht. Na tweeënhalve dag Toronto heb ik ‘s-avonds de trein naar Edmonton genomen. Deze rit gaat dwars door Canada en na ruim 60 uur in de trein besef je des te meer hoe groot het is. De trein maakt natuurlijk wel enkele stops, variërend van enkele minuten in Melville tot een paar uur in wereldstad Winnipeg. Verder moet de trein vaak aan de kant om kilometers lange vrachttreinen te laten passeren, want er is slechts één doorgaand spoor.

Na een zeer indrukwekkende tocht langs ontelbare meren, bossen, rotsen en de zeer uitgestrekte prairie, arriveerden we zondagochtend in Edmonton. Ik zou tegen de avond worden opgehaald, dus heb ik Edmonton nog even verkend. Edmonton heeft zowaar nog minder toeristische waarde dan Toronto, maar het voor Canadese begrippen historische provinciehuis maakte mijn middag goed. Beide steden vormen een groot contrast met kustplaatsen als Vancouver of Victoria, waar het als toerist zeer goed toeven is. Ook Montreal schijnt volgens mijn eerder genoemde bron leuk te zijn, dus dat geloven we maar…

Na mijn overnachting in Beaumont bij Wouter(neef) werd ik opgehaald door Ingrid (nicht), waar ik zou gaan werken. Echter gooide het slechte weer roet in het eten of in ieder geval regen in de graan, waardoor ik de mogelijkheid had de rest van de familie in Innisfail te bezoeken. Deze anderhalve week heb ik wat geholpen op het bedrijf van m’n oom en tante, m’n eerste golfles gehad en zijn we een dag op berenjacht geweest in de Rocky Mountains. Bij het zien van deze ietwat uit de kluiten gewassen teddy heb ik de jacht maar gestaakt, hem/haar z’n gang laten gaan en het verder gehouden bij enkele schitterende wandelingen.

Op zondag 30 augustus ben ik weer terug gegaan naar the place of all places: Heisler. Hier is het weer nogsteeds wisselvallig, maar het eerste graan is eraf!